Η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους της Βουλής με τίτλο «Οι κινητήριοι μοχλοί της ανάπτυξης και οι τάσεις της παραγωγικότητας στην Ελλάδα την περίοδο 1960-2024» καταλήγει πως η ελληνική οικονομία μπορεί να ξεπεράσει τα προ κρίσης επίπεδα του κατά κεφαλήν ΑΕΠ έως το 2033, υπό την προϋπόθεση ενίσχυσης του κεφαλαιακού αποθέματος.

Αναπτυξιακά στάδια και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις

Η έκθεση κωδικοποιεί πέντε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης:

• Μεγάλη Μεγέθυνση (1960-1973): Ταχεία ανάπτυξη με ισχυρή συμβολή της συνολικής παραγωγικότητας.
• Μακρά Στασιμότητα (1974-1993): Δυσμενείς εξελίξεις λόγω πετρελαϊκών κρίσεων και διαρθρωτικών αδυναμιών.
• Ήπια Μεγέθυνση (1994-2007): Οικονομική σύγκλιση με την ΕΕ, με αυξημένες επενδύσεις.
• Ελληνική Κρίση (2008-2016): Βαθιά ύφεση με απώλεια 26,6% του ΑΕΠ.
• Ανάκαμψη (2017-2024): Σταδιακή ανάκαμψη με ώθηση από επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις.

Δομικές αδυναμίες και προκλήσεις

Παρά την πρόοδο, παραμένουν εμπόδια όπως η αρνητική καθαρή συσσώρευση κεφαλαίου και η υποτονική ανάκαμψη στον κατασκευαστικό τομέα.

Η έκθεση υπογραμμίζει: «Χωρίς στοχευμένες πολιτικές για στήριξη επενδύσεων και καινοτομίας, η παραγωγικότητα δεν θα μπορέσει να βελτιωθεί διατηρήσιμα».

Τα σενάρια για το κατά κεφαλήν ΑΕΠ

Η ανάλυση περιλαμβάνει δύο προβλέψεις:

1. Σενάριο 1: Ετήσια αύξηση επενδύσεων 4,0% και παραγωγικότητας 1,38%, οδηγεί στην ανάκτηση του ΑΕΠ 2007 μέχρι το 2032.
2. Σενάριο 2: Ισχυρότερη αύξηση επενδύσεων (6,6%) και παραγωγικότητας (1,85%), επιτυγχάνει τον στόχο έως το 2030.

Ανάγκη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων

Η εστίαση σε επενδύσεις, καινοτομία και ενίσχυση της αγοράς εργασίας κρίνεται απαραίτητη για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης παραμένει καθοριστικής σημασίας.

«Η κρίση 2008-2016 συγκρίνεται σε ένταση με τη Μεγάλη Ύφεση των ΗΠΑ, προκαλώντας απώλειες ΑΕΠ άνω του 59% σε σύγκριση με τις αναμενόμενες τάσεις».